امام صادق (ع) و تعلیم عمل امّ داوود

یكى از نواده‏هاى امیرالمؤمنین صلوات الله علیه سیّدى است بنام داود پسر حسن پسر حسن مجتبى پسر امیرالمؤمنین علیهم السلام، او را مادرى بود بنام ام خالد بربریّه، ام خالد مادر رضاعى امام صادق (ع) است كه به آن حضرت از شیر داوود داده است. لذدا داوود و آن حضرت برادر بودند .

منصور عباسى در زمان خلافت خویش، عبدالله بن الحسن را زندان كرد و دو پسرش محمد و ابراهیم را كشت، در این میان داود بن الحسن نیز در مدینه بازداشت و به بغداد فرستاده شد.

مادرش ام خالد گوید: حبس داود طول كشید، مطلقاً از او خبرى نداشتم، من پیوسته دعا كرده و به درگاه خدا ناله مى‏نمودم و از دوستان و آشنایان نیز مى‏خواستم كه دعا كنند ولى اثرى دیده نمى‏شد.

روزى به محضر امام صادق (ع) براى عیادت آن حضرت داخل شدم، فرمود: اى مادر داوود! از داوود چه خبر؟ گفتم: مولاى من! داوود كجا من كجا؟ مدت زمانى است كه از من جدا شده و در عراق زندانى است، فرمود: چرا غفلت مى‏كنى از دعاى استفتاح، آن دعایى است كه درهاى آسمان براى آن باز مى‏شود، صاحبش فى‏الفور مورد اجابت مى‏گردد، براى صاحب این دعا پاداشى جز بهشت نیست .

گفتم: اى فرزند راستگویان! آن كدام است؟ فرمود: اى مادر داوود! ماه بزرگ رجب كه از ماههاى حرام است نزدیك شده در آن ماه دعا مورد اجابت است و آن «شهر اللّه الأَصَمّ» است، روزهاى سیزده و چهارده و پانزده آن را روزه بگیر، در روز پانزدهم نزدیك ظهر غسل كن.

آنگاه هشت ركعت نافله ظهر را بخوان... بعد نماز ظهر را بخوان و بعد از نماز ظهر دو ركعت نماز بخوان و آنگاه صد مرتبه بگو: «یا قاضىَ حَوائِجَ الطّالبینَ» سپس نافله عصر راهشت ركعت بجاى آور... آنگاه نماز عصر را بخوان، بعد رو به قبله بنشین صد مرتبه سوره حمد و صد مرتبه سوره قل هو الله احد و ده مرتبه آیة الكرسى را بخوان.

آنگاه سوره: انعام، بنى اسرائیل، كهف، لقمان، یس، صافات، حم سجده، حم عسق، حم دخان، فتح، واقعه، ملك، ن و القلم، اذا السماء انشقت تا آخر قرآن را بخوان، اگر اینها را خوب نتوانى و از روى قرآن نیز خوب نتوانى هزار بار قل هوالله احد را بخوان.

(شیخ مفید رحمة الله فرمود: اگر سوره‏هاى مخصوص را در روز پانزده رجب نتواند بخواند یا نتواند خوب بخواند، یك مرتبه سوره حمد و ده مرتبه آیة الكرسى و هزار مرتبه قل هو الله احد را بخواند...)

بعد امام صادق (ع) فرمود: چون از اینها فارغ شدى، بگو: بسم الله الرحمن الرحیم صدقَ اللّهُ العلّى العَظیمُ... در اینجا دعاى مفصلى نقل شده است... جهد كن كه گریه كنى و لو بمقدار سر سوزن كه آن علامت اجابت این دعاست با قلب سوزان و ریختن اشك، و این را در یاد خود داشته باش...

ام داوود گوید: آنچه را كه امام فرمود نوشتم و به خانه برگشتم، آنگاه ماه رجب داخل شد، من مانند آنچه امام فرموده بود عمل كردم و در همان شب به خواب رفتم، محمد رسول خدا (ص) و همه انبیاء و ملائكه را كه صلوات فرستاده بودم در خواب دیدم، حضرت مى‏فرمود: اى ام داوود! بشارتت باد كه همه آنهایى كه مى‏بینى براى تو شفاعت مى‏كنند و مژده مى‏دهند كه به حاجتت خواهى رسید، خدا تو را و فرزندت را حفظ كرد و به تو برخواهد گردانید.

گوید: از خواب بیدار شدم، مقدارى كه مسافر بتواند از بغداد به مدینه آید طول كشید كه دیدم پسرم داوود آمد، از حالش پرسیدم، گفت: من در تنگترین زندان و سنگین‏ترین زنجیر محبوس بودم... شبى در خواب دیدم گویى زمین میان من و تو فشرده شد تو را در روى حصیرى دیدم كه صلوات مى‏گفتى. در اطراف تو مردانى بودند كه سرهاى آنها در آسمان و پاهاى آنها در زمین بود و در اطراف تو خدا را تسبیح مى‏گفتند.

یكى از آنها كه نیكو منظر و پاكیزه لباس و خوشبوى بود، خیال كردم جدّم رسول الله (ص) است به من فرمود: اى فرزند پیرزن نیكوكار، بشارت باد تو را كه خدا دعاى او را درباره تو اجابت فرمود.

من بیدار شده، خود را در كنار مأموران ؛ منصور را در زندان دیدم، در دل شب مرا پیش او بردند، دستور داد زنجیر از من باز كردند، ده هزار درهم به من دادند و بر یك اسب نجیبى سوار كرده و با سرعت به مدینه آوردند.

ام داوود گوید: داوود را به محضر امام صادق (ع) بردم، حضرت فرمود: منصور امیرالمؤمنین (ع) را در خواب دید، حضرت به او فرمود: فرزندم داوود را راها كن وگرنه تو را به این آتش خواهم انداخت و دید زیر پایش آتش است ،چون از خواب بیدار شد از كرده خویش پیشیمان گشته و تو را آزاد كرد.

ام داوود گوید: عرض كردم مولاى من! آیا در غیر ماه رجب نیز این دعا خوانده مى‏شود؟ فرمود: آرى در روز عرفه و اگر عرفه در روز جمعه واقع شود، صاحب دعا هنوز دعا را تمام نكرده خداوند او را مى‏آمرزد و نیز در هر ماه كه خواست ایام بیض را روزه بدارد و دعا را تا آخر كه توضیح دادم، بخواند

منبع: بلاغ.نت