تاسوعای حسینی
امام صادق در حدیثی درباره روز تاسوعا فرموده اند:
«تاسوعا
روزى است كه امام حسين و يارانش در كربلا محاصره شدند و اهل شام در اطراف
آنان اجتماع نمودند. ابن مرجانه و ابن سعد از كثرت لشكر خود خوشحال شدند و
امام حسين و ياران او را در آن روز ضعيف شمردند يقين كردند كه براى حسين
(علیهالسلام) ياورى نخواهد آمد و اهل عراق آن حضرت را کمک نخواهند كرد.»
دستور حمله در روز تاسوعا
سپاه عمر بن سعد، به سوى خيمه هاى امام حسين به حركت درآمدند. امام با مشاهده این صحنه به برادرش عباس بن على فرمود:
«ای عباس، جانم به فدایت؛ سوار اسبت شو و از آنها بپرس مگر چه روی داده و برای چه به اینجا آمده اند.»
ایشان به همراه بيست تن از ياران امام به سوى سپاه دشمن رفت، تا دلیل تحرّکات آنان را بپرسد.
آنها گفتند: فرمان امیر است که یا حکم او را بپذیرید و یا آماده جنگ شوید.
قمر بنی هاشم پیام را به امام رساند.
امام به ایشان فرمود:
«ارْجِعْ
إِلَيْهِمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تُؤَخِّرَهُمْ إِلَى الْغُدْوَةِ و
تَدْفَعَهُمْ عَنَّا الْعَشِيَّةَ لَعَلَّنَا نُصَلِّي لِرَبِّنَا
اللَّيْلَةَ و نَدْعُوهُ و نَسْتَغْفِرُهُ فَهُوَ يَعْلَمُ أَنِّي قَدْ
أُحِبُّ الصَّلَاةَ لَهُ و تِلَاوَةَ كِتَابِهِ و الدُّعَاءَ و
الِاسْتِغْفَار»
«به نزدآنها بازگرد و اگر مي
توانى تا فردا از ايشان مهلت بگير و امشب ايشان را از ما باز گردان تا امشب
براى پروردگار خود نماز خوانده دعا كنيم و از او آمرزش خواهى نمائيم؛ زيرا
خدا مي داند من نماز و تلاوت كتابش قرآن و دعاى بسيار و استغفار را دوست
دارم»
عباس نزد سپاهیان دشمن بازگشت و از آنها
شب عاشورا را برای نماز و عبادت مهلت خواست. عمر بن سعد نمی خواست اجازه
دهد؛ ولی یکی از یارنش گفت: «سبحان الله اگر اهل دیلم (کنایه از مردم
بیگانه) و کفار از تو چنین تقاضائی می کردند، سزاوار بود که با آنها موافقت
کنی» بالاخره ابن سعد با فشار یارانش، شب عاشورا را به امام و اصحابش مهلت
داد
----------------------------------------------------------------------------
الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد،ج2، ص91-93(همان)
قصّه کربلا، ص236- 243
تلاش میکنیم با توسل به امیر المومنین حضرت علی(علیهالسلام) در پی ترویج شعائر دین رسولالله قدمی برداریم.