از شیوه هایى که امامان (علیهم السّلام) براى احیاى نهضت عاشورا به کار گرفتند، توجه فراوان به زیارت امام حسین(علیه السّلام) بود. سفارش‏هاى فراوانى که از خاندان عترت و طهارت در باب بزرگداشت مقام آن حضرت و زیارت آن امام مظلوم در اوقات مختلف به ما رسیده است، عمق و میزان مقام الهى سالار عشق را به وضوح بیان مى‏کند.
امام سجاد(علیه السّلام) در سخنان گهر بار خویش، سفارش زیادى به زیارت امام حسین(علیه السّلام) داشت. ایشان بعد از بازگشت به مدینه در بیرون شهر خیمه‏اى برپا کرد و چندین سال در آن اقامت گزید تا ملاقاتى با دشمنان عترت نداشته باشد. حضرت پیوسته در طول این مدت به قصد زیارت پدر و جدّ خویش به عراق مى‏ آمد، ولى کسى متوجّه نمى‏ شد.(1)

امام صادق(علیه السّلام) فرموده‏ اند: «لو یعلم النّاس ما فى زیارة قبر الحسین(علیه السّلام) من الفضل لماتوا شوقاً؛(2) اگر مردم فضیلت زیارت قبر امام حسین(علیه السّلام) را مى‏ دانستند از شوق جان مى‏ باختند».

سدیر صیرفى مى‏ گوید: امام صادق(علیه السّلام) به من فرمود: اى سدیر! آیا هر روز حسین(علیه السّلام) را زیارت مى‏ کنى، عرض کردم فدایت شوم نه، فرمود: چقدر جفاکار هستى! سپس فرمود: آیا هر جمعه او را زیارت مى‏ کنى؟ عرض کردم نه، فرمود: آیا هر ماه او را زیارت مى‏ کنى؟ عرض کردم نه. فرمود: آیا هر سال او را زیارت مى‏ کنى؟ عرض کردم گاهى. حضرت فرمود: شما به حسین(علیه السّلام) چقدر جفا مى‏ کنید! آیا نمى‏ دانى که خداوند عزّ و جلّ دو میلیون فرشته دارد که پریشان حال بر حسین گریه مى‏ کنند و او را زیارت مى‏ کنند و خسته نمى‏ شوند؟
چه مانعى دارد که قبر حسین(علیه السّلام) را در هر جمعه پنج بار و یا در هر روز یک بار زیارت کرده باشى؟ عرض کردم: فدایت شوم. میان ما و قبر حسین(علیه السّلام) بسیار فاصله است. حضرت فرمود: زیارت را از راه دور انجام بده و آن بدین گونه است: برو بالاى پشت بام و به راست و چپ توجه کن. آن وقت سر به طرف آسمان بلند کن سپس به طرف قبله توجه کن و بگو:

«السلام علیک یا اباعبداللّه الحسین. السلام علیک و رحمة اللّه و برکاته» اگر چنین کنى براى تو یک زیارت مى‏ نویسند معادل یک حج و یک عمره.(3)

امام رضا (علیه السّلام) فرمودند: «من زار قبر ابى عبداللّه بشطّ الفرات کان کمن زار اللّه فوق عرشه؛(4) هر کس قبر امام حسین(علیه السّلام) را در کنار رود فرات زیارت کند، مانند کسى است که خداوند را در بالاى عرش زیارت کرده است».


---------------------------------------

منابع :

1- الامام زین العابدین، علّامه مقدم، ص ۴۲٫
2- ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص ۳۱۹٫
3- وسایل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۸۶٫
4- مأخذ قبل، ص ۱۸۳٫